طراحی و اجرای سیستم تهویه موضعی جهت کنترل گردوغبار در واحد چنگه‌زنی کشتارگاه صنعتی طیور

زمینه و هدف: استفاده از سیستم تهویّه موضعی یکی از روش‌های جمع‌آوری و کنترل آلاینده‌های هوا و متعاقب آن کاهش اثرات آنها بر سلامت انسان‌ها می‌باشد. هدف از این مطالعه ، بررسی تأثیّر طراحی و اجرای صحیح سیستم تهویّه موضعی و پالایشگر بر کنترل گرد و غبار در واحد چنگه‌زنی کشتارگاه صنعتی طیور می‌باشد. مواد و روش‌ها: این مطالعه در 3 مرحله‌ی ارزیابی آلاینده‌های ذرّه‌ای هوا قبل از طراحی، طراحی و اجرای سیستم تهویّه موضعی و ارزیابی سیستم تهویّه موضعی انجام شد. نمونه‌برداری ازذرّات تنفّسی و استنشاقی با استفاده از سیکلون نایلونی و فیلتر پلی وینیل کلراید (PVC) طبق روش موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH 0600) انجام گردید. سپس سیستم تهویّه موضعی طبق روش فشار سرعت کمیته تهویّه صنعتی آمریکا طراحی و اجرا شد. نهایتاً راندمان سیستم تهویّه موضعی و پالایشگر مورد استفاده ارزیابی شد. یافته‌ها: غلظت گرد و غبار در حالت تهویّه خاموش برای ذرّات قابل تنفّس و قابل استنشاق به ترتیب 07/13 و 18/1 میلی‌گرم بر مترمکعب به‌دست آمد. راندمان تهویّه ناکارآمد قبلی برای حذف ذرّات قابل تنفّس و قابل استنشاق به ترتیب در حدود 14 و 18 درصد بوده است که با طراحی و اجرای سیستم تهویّه موضعی این راندمان به بیش از 83 و 92 درصد افزایش یافت. راندمان پالایشگر مورد استفاده نیز برای ذرّات قابل تنفّس و قابل استنشاق به ترتیب 26/58 و 52/27 درصد بوده است. نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد طراحی و اجرای صحیح سیستم تهویّه موضعی می‌تواند تأثیّر بسیار مطلوبی بر کاهش ذرّات در واحد چنگه زنی داشته باشد. استفاده از پالایشگر اتاقک ته نشینی نیز راندمان نسبتا خوبی برای کنترل ذرّات تنفّسی دارد.